แบ่งปันวิดีโอ // www. Investopedia co.th / เงื่อนไข / C / ceterisparibus asp

'Ceteris Paribus' คืออะไร

วลีภาษาละติน ceteris paribus - อักษร "ถือสิ่งอื่น ๆ คงที่" - แปลโดยทั่วไปว่า "ทุกคนเท่าเทียมกัน. สมมติฐานที่สำคัญในการคิดทางเศรษฐกิจกระแสหลักทำหน้าที่เป็นตัวบ่งชี้ชวเลขของผลกระทบของตัวแปรทางเศรษฐกิจหนึ่งต่อตัวแปรอื่น ๆ หากตัวแปรอื่น ๆ ยังคงเหมือนเดิม ในด้านเศรษฐศาสตร์และการเงินวลีและแนวคิดมักใช้เมื่อมีการโต้แย้งเกี่ยวกับสาเหตุและผล

นักเศรษฐศาสตร์อาจกล่าวว่า ceteris paribus การเพิ่มอัตราค่าจ้างขั้นต่ำจะทำให้การว่างงานลดลง การเพิ่มการจ่ายเงินทำให้เกิดเงินเฟ้อ การลดต้นทุนส่วนเพิ่มเป็นการเพิ่มผลกำไรทางเศรษฐกิจของ บริษัท หรือการจัดตั้งกฎหมายว่าด้วยการควบคุมค่าเช่าในเมืองจะทำให้มีที่อยู่อาศัยที่พร้อมใช้งานลดลง

นักเศรษฐศาสตร์ส่วนใหญ่แม้ว่าจะไม่ใช่นักเศรษฐศาสตร์ทุกคนก็ต้องพึ่งพา ceteris paribus เพื่อสร้างและทดสอบรูปแบบทางเศรษฐกิจ ในภาษาง่ายๆหมายความว่านักเศรษฐศาสตร์สามารถเก็บตัวแปรทั้งหมดไว้ในรูปแบบคงที่และปรับตัวกับทีละตัวได้ Ceteris paribus มีข้อ จำกัด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่ออาร์กิวเมนต์ดังกล่าวมีชั้นเป็นส่วน ๆ อย่างไรก็ตามเป็นวิธีที่สำคัญและเป็นประโยชน์ในการอธิบายถึงแนวโน้มที่สัมพันธ์กันในตลาด

สมมติฐานของ Ceteris paribus ช่วยเปลี่ยนเป็นวิทยาศาสตร์ทางสังคมแบบหักล้างกันไปสู่วิทยาศาสตร์เชิงบวกที่เป็นประโยชน์เชิงระเบียบวิธี มันสร้างระบบจินตนาการของกฎและเงื่อนไขจากการที่นักเศรษฐศาสตร์สามารถติดตามเฉพาะปลาย ใช้วิธีอื่นช่วยให้นักเศรษฐศาสตร์หลีกเลี่ยงธรรมชาติของมนุษย์และปัญหาความรู้ที่ จำกัด

สมมติว่าคุณต้องการอธิบายราคานม ด้วยความคิดนิดหน่อยก็เห็นได้ชัดว่าค่าใช้จ่ายของนมจะได้รับอิทธิพลจากหลายสิ่งหลายอย่าง ได้แก่ ความพร้อมของวัวสุขภาพค่าใช้จ่ายในการให้อาหารวัวจำนวนที่ดินที่มีประโยชน์ค่าใช้จ่ายของสารทดแทนนมที่เป็นไปได้จำนวนผู้จำหน่ายนม, ระดับของอัตราเงินเฟ้อในระบบเศรษฐกิจการตั้งค่าของผู้บริโภคการขนส่งและตัวแปรอื่น ๆ อีกมากมาย ดังนั้นนักเศรษฐศาสตร์จึงใช้ ceteris paribus แทนโดยกล่าวว่าถ้าปัจจัยอื่น ๆ ทั้งหมดยังคงอยู่อย่างต่อเนื่องการลดอุปทานของวัวที่เลี้ยงด้วยนมจะทำให้ราคานมเพิ่มขึ้น

อีกตัวอย่างหนึ่งให้ใช้กฎหมายของอุปสงค์และอุปทาน นักเศรษฐศาสตร์กล่าวว่ากฎหมายว่าด้วยความต้องการแสดงให้เห็นว่า ceteris paribus (ทั้งหมดอื่นเท่ากัน) สินค้าที่มีมากขึ้นมักจะซื้อในราคาที่ต่ำกว่า หรือถ้าหากความต้องการสินค้าใดก็ตามที่เกินกว่าอุปทานของผลิตภัณฑ์ ceteris paribus ราคาอาจเพิ่มขึ้น ลักษณะที่ซับซ้อนของเศรษฐศาสตร์ทำให้ยากที่จะอธิบายถึงตัวแปรทั้งหมดที่เป็นไปได้ที่กำหนดอุปสงค์และอุปทานดังนั้นสมมติฐานของ ceteris paribus ทำให้สมการง่ายขึ้นเพื่อให้สามารถแยกแยะการเปลี่ยนแปลงสาเหตุได้

Ceteris paribus เป็นส่วนเสริมของการสร้างแบบจำลองทางวิทยาศาสตร์ วิธีการทางวิทยาศาสตร์สร้างขึ้นเพื่อระบุแยกและทดสอบผลกระทบของตัวแปรอิสระที่มีต่อตัวแปรอิสระ เนื่องจากตัวแปรทางเศรษฐกิจสามารถแยกได้เฉพาะในทางทฤษฎีเท่านั้นและไม่ได้ใช้ในทางปฏิบัติ ceteris paribus สามารถเน้นแนวโน้มได้เพียงอย่างเดียวไม่ใช่เป็นตัวเป็นตน

วิธี Ceteris Paribus พัฒนา

หลักการทางเศรษฐกิจเริ่มต้นเป็นข้อสังเกตเชิงตรรกะและการหักเงิน: ทรัพยากรมีน้อย บุคคลชอบของดีในปัจจุบันเพื่ออนาคตที่ดี การตัดสินใจทางเศรษฐกิจที่เกิดขึ้นบนขอบ ยูทิลิตี้ขอบมีแนวโน้มที่จะลดลงด้วยความดีต่อเนื่องกัน ค่าที่ได้รับ อย่างไรก็ตามสิ่งตีพิมพ์สำคัญ ๆ สองเล่มช่วยขับเคลื่อนเศรษฐศาสตร์กระแสหลักจากวิทยาศาสตร์ทางสังคมที่อนุมานไปสู่วิทยาศาสตร์ธรรมชาติเชิงบวกเชิงประจักษ์ ประการแรกคือ "Elements of Pure Economics" ของลีออนวัลรัสในปี 2417 ซึ่งนำเสนอทฤษฎีสมดุลทั่วไป ประการที่สองคือ "ทฤษฎีทั่วไปเกี่ยวกับการจ้างงานความสนใจและเงิน" ในปีพ. ศ. 2479 ซึ่งเป็นยุคเศรษฐกิจมหภาคที่ทันสมัย

ในความพยายามที่จะเป็นเหมือน "ศาสตร์ทางวิทยาศาสตร์" ที่น่ายกย่องทางวิชาการมากขึ้นทางด้านฟิสิกส์และเคมีเศรษฐศาสตร์จึงกลายเป็นเรื่องที่ใช้คณิตศาสตร์มาก ความไม่แน่นอนตัวแปรเป็นปัญหาสำคัญแม้ว่า เศรษฐศาสตร์ไม่สามารถแยกตัวแปรควบคุมและอิสระสำหรับสมการทางคณิตศาสตร์ได้ นอกจากนี้ยังมีปัญหากับการใช้วิธีการทางวิทยาศาสตร์ซึ่งแยกตัวแปรเฉพาะและทดสอบความสัมพันธ์กันเพื่อพิสูจน์หรือหักล้างสมมติฐาน เศรษฐศาสตร์ไม่เป็นธรรมชาติยืมตัวเองเพื่อทดสอบสมมติฐานทางวิทยาศาสตร์ ในสาขาญาณวิทยานักวิทยาศาสตร์สามารถเรียนรู้จากการทดลองความคิดเชิงตรรกะหรือที่เรียกว่าหักหรือผ่านการสังเกตเชิงประจักษ์และการทดสอบเรียกว่า positivism เรขาคณิตเป็นวิทยาศาสตร์ที่มีเหตุผลเชิงอนุมาน ฟิสิกส์เป็นวิทยาศาสตร์เชิงบวกเชิงประจักษ์

น่าเสียดายที่เศรษฐศาสตร์และวิธีการทางวิทยาศาสตร์ไม่สามารถเข้ากันได้กับธรรมชาติ นักเศรษฐศาสตร์ไม่มีอำนาจในการควบคุมนักแสดงทางเศรษฐกิจทั้งหมดถือเป็นการกระทำทั้งหมดของตนอย่างต่อเนื่องและเรียกใช้การทดสอบเฉพาะ ในความเป็นจริงนักเศรษฐศาสตร์ไม่สามารถระบุตัวแปรที่สำคัญทั้งหมดในระบบเศรษฐกิจที่กำหนดได้ สำหรับเหตุการณ์ทางเศรษฐกิจที่กำหนดอาจมีตัวแปรอิสระที่มีศักยภาพนับสิบหรือหลายร้อยราย

ป้อน ceteris paribus นักเศรษฐศาสตร์หลักสร้างแบบจำลองที่เป็นนามธรรมซึ่งอ้างว่าตัวแปรทั้งหมดมีค่าคงที่เว้นแต่ตัวที่พวกเขาต้องการทดสอบ รูปแบบการแสร้งทำเป็นเรียกว่า ceteris paribus เป็นจุดสำคัญของทฤษฎีสมดุลทั่วไป ในฐานะเศรษฐศาสตร์ Milton Friedman เขียนเมื่อปีพศ. 1953 "ทฤษฎีจะถูกตัดสินโดยอำนาจในการทำนายของมันสำหรับชั้นเรียนของปรากฏการณ์ที่มีวัตถุประสงค์เพื่อ" อธิบาย "" โดยการจินตนาการตัวแปรทั้งหมดที่บันทึกไว้อย่างใดอย่างหนึ่งจะมีค่าคงที่นักเศรษฐศาสตร์สามารถแปลงสัมพัทธ์แบบอนุมาน แนวโน้มตลาดในการคำนวณทางคณิตศาสตร์ที่แน่นอน ธรรมชาติของมนุษย์ถูกแทนที่ด้วยสมการที่สมดุล

ประโยชน์ของการใช้ Ceteris Paribus ในทางเศรษฐศาสตร์

สมมติว่านักเศรษฐศาสตร์ต้องการพิสูจน์ว่าค่าจ้างขั้นต่ำทำให้เกิดการว่างงานหรือเงินที่ง่ายทำให้เกิดภาวะเงินเฟ้อเขาไม่อาจตั้งค่าเศรษฐกิจทดสอบได้สองแบบและแนะนำกฎหมายค่าจ้างขั้นต่ำหรือเริ่มต้นพิมพ์ธนบัตร

ดังนั้นนักเศรษฐศาสตร์เชิงบวกที่มีหน้าที่ในการทดสอบทฤษฎีของเขาต้องสร้างกรอบการทำงานที่เหมาะสมสำหรับวิธีการทางวิทยาศาสตร์แม้ว่าจะหมายความว่าสมมติฐานที่ไม่สมจริงมาก นักเศรษฐศาสตร์ถือว่าผู้ซื้อและผู้ขายเป็น "ผู้ทำนายราคา" แทนที่จะเป็นผู้กำหนดราคา นักเศรษฐศาสตร์ยังถือว่านักแสดงมีข้อมูลที่สมบูรณ์เกี่ยวกับทางเลือกของพวกเขาเนื่องจากความไม่แน่ใจหรือการตัดสินใจที่ไม่ถูกต้องขึ้นอยู่กับข้อมูลที่ไม่สมบูรณ์จะเป็นช่องโหว่ในแบบจำลอง

หากโมเดลที่ผลิตในเศรษฐศาสตร์ ceteris paribus ดูเหมือนจะทำให้การคาดการณ์ที่ถูกต้องในโลกแห่งความเป็นจริงโมเดลถือว่าประสบความสำเร็จ หากโมเดลไม่ปรากฏในการคาดการณ์ที่ถูกต้องพวกเขาจะได้รับการแก้ไข สิ่งนี้สามารถทำให้เศรษฐศาสตร์เชิงบวกเป็นเรื่องยุ่งยาก สถานการณ์อาจอยู่ที่ทำให้หนึ่งรูปแบบดูถูกต้องวันหนึ่ง แต่ไม่ถูกต้องปีต่อมา มีนักเศรษฐศาสตร์บางคนที่ปฏิเสธบวกนิยมและถือโอกาสหักเป็นกลไกหลักในการค้นพบ อย่างไรก็ตามส่วนใหญ่ยอมรับข้อ จำกัด ของสมมติฐานของ ceteris paribus เพื่อทำให้สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์เป็นเหมือนวิชาเคมีและไม่เหมือนปรัชญา

อาร์กิวเมนต์ต่อต้านการใช้ Ceteris Paribus ในทางเศรษฐศาสตร์

ข้อสมมติฐาน Ceteris paribus เป็นหัวใจของเกือบทุกแบบจำลองทางเศรษฐศาสตร์จุลภาคและเศรษฐกิจมหภาค อย่างไรก็ตามนักวิจารณ์บางคนของเศรษฐศาสตร์กระแสหลักชี้ให้เห็นว่า ceteris paribus ช่วยให้นักเศรษฐศาสตร์แก้ตัวในการหลีกเลี่ยงปัญหาที่แท้จริงเกี่ยวกับธรรมชาติของมนุษย์ นักเศรษฐศาสตร์ยอมรับสมมติฐานเหล่านี้ไม่สมจริงอย่างยิ่งและยังนำไปสู่แนวความคิดเช่นเส้นโค้งอรรถประโยชน์ความยืดหยุ่นข้ามและการผูกขาด กฎหมายต่อต้านการผูกขาดเป็นจริง predicated กับอาร์กิวเมนต์การแข่งขันที่สมบูรณ์แบบ โรงเรียนเศรษฐศาสตร์ของออสเตรียเชื่อว่าข้อสันนิษฐานของ ceteris paribus ถูกนำมาใช้มากนักทำให้เศรษฐศาสตร์จากศาสตร์ทางวิทยาศาสตร์ที่มีประโยชน์และเป็นปัญหาเกี่ยวกับคณิตศาสตร์

ลองกลับไปดูตัวอย่างอุปทานและอุปสงค์ซึ่งเป็นหนึ่งในความโปรดปรานของ ceteris paribus ตำราเบื้องต้นทุกเล่มในสาขาเศรษฐศาสตร์จุลภาค ได้แก่ Samuelson (1948) และ Mankiw (2012) แสดงแผนภูมิอุปทานแบบคงที่และความต้องการที่ราคาถูกมอบให้แก่ผู้ผลิตและผู้บริโภคโดยตรง นั่นคือในราคาที่กำหนดความต้องการของผู้บริโภคและผู้ผลิตอุปทานจำนวนหนึ่ง นี่เป็นขั้นตอนที่จำเป็นอย่างน้อยในกรอบนี้ดังนั้นเศรษฐศาสตร์จึงสามารถสรุปความยากลำบากในกระบวนการค้นพบราคาได้

แต่ราคาไม่ได้เป็นกิจการแยกต่างหากในโลกแห่งความเป็นจริงของผู้ผลิตและผู้บริโภค ค่อนข้างผู้บริโภคและผู้ผลิตเองกำหนดราคาขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาให้ความสำคัญในเรื่องของราคาที่ดีในคำถามกับปริมาณเงินที่มีการซื้อขาย ในปี 2545 ที่ปรึกษาด้านการเงิน Frank Shostak ได้เขียนว่ากรอบความต้องการอุปทานนี้คือ "แยกออกจากข้อเท็จจริงของความเป็นจริง" แทนที่จะแก้สถานการณ์สมดุลเขาแย้งว่านักเรียนควรจะเรียนรู้ว่าราคาจะเกิดขึ้นในตอนแรกอย่างไร เขาอ้างว่าข้อสรุปภายหลังหรือนโยบายสาธารณะที่ได้มาจากการเป็นตัวแทนของภาพกราฟิกที่เป็นนามธรรมเหล่านี้จำเป็นต้องมีข้อบกพร่อง

เช่นเดียวกับราคาปัจจัยอื่น ๆ ที่มีผลกระทบต่อเศรษฐกิจหรือการเงินยังคงเป็นไปอย่างต่อเนื่อง การศึกษาอิสระหรือการทดสอบอาจอนุญาตให้ใช้หลักการ ceteris paribus แต่ในความเป็นจริงกับบางอย่างเช่นตลาดหุ้นหนึ่งไม่เคยคิดว่า "ทุกสิ่งอื่น ๆ เท่าเทียมกัน." มีปัจจัยหลายอย่างที่ส่งผลต่อราคาหุ้นที่สามารถเปลี่ยนแปลงได้อย่างต่อเนื่อง คุณไม่สามารถแยกได้เพียงอันเดียว

Ceteris Paribus v. Mutatis Mutandis

แม้ว่าจะมีความคล้ายคลึงกันในแง่ของสมมติฐานก็ตามไม่ควรสับสนกับข้อห้ามโดยสุจริตซึ่งแปลว่า "เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงที่จำเป็น "ใช้เพื่อรับทราบว่าการเปรียบเทียบเช่นเดียวกับการเปรียบเทียบตัวแปรสองตัวแปรจำเป็นต้องมีการปรับเปลี่ยนที่จำเป็นบางประการซึ่งไม่สามารถบอกได้เนื่องจากเห็นได้ชัดเจน ในทางตรงกันข้าม ceteris paribus ยกเว้นการเปลี่ยนแปลงใด ๆ และยกเว้นการระบุไว้อย่างชัดเจน โดยเฉพาะอย่างยิ่งวลี mutatis mutandis ส่วนใหญ่จะพบเมื่อพูดถึง counterfactuals ใช้เป็นชวเลขเพื่อบ่งชี้ถึงการเปลี่ยนแปลงครั้งแรกและที่ได้รับการกล่าวถึงก่อนหน้านี้หรือสันนิษฐานว่าเป็นสิ่งที่เห็นได้ชัด

ความแตกต่างที่ยิ่งใหญ่ที่สุดระหว่างหลักการตัดกันทั้งสองแบบนี้ลดลงจากความสัมพันธ์กับสาเหตุ หลักการของ ceteris paribus ช่วยในการศึกษาสาเหตุของตัวแปรหนึ่งต่อตัวแปรอื่น ตรงกันข้ามหลักการของการอนุญาติให้มีการอำนวยความสะดวกในการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างผลกระทบของตัวแปรหนึ่งกับตัวแปรอื่น ๆ ในขณะที่ตัวแปรอื่น ๆ จะมีการเปลี่ยนแปลงตามความประสงค์